Krokodyle wszystkie wydają się bardzo podobne ale jest ich bardzo wiele gatunków i gdy im się przyjżeć dokładnie można zauważyć różnice. Podobno najprostszą metodą na rozpoznanie jest policzenie zębów, bo krokodylowate, aligatory, kajmany i gawiale różnią się ilością zębów w górnej szczęce i żuchwie. Tylko jak tą prostą czynność wykonać? A taki krokodyl nilowy może dorosnąć do 1000 kg i ponad 5 metrów długości. Krokodyl nie jest jaroszem, więc interesuje się wszelakim mięsem, które może upolować. A zaczyna od małych gadów, ryb i ptaków, które zawędrowały na jego terytorium, kończąc na dużych ssakach takich jak antylopy, bawoły i inne. Jednak o mało co krokodylowate na początku XX wieku nie zostały wymordowane przez największego drapieżnika tego okresu,  Homo Sapiens. Skóra krokodyla była ich największym wrogiem, ludzie upodobali sobie wyroby z niej, co doprowadzało do masowego zabijania tych zwierząt. Wielkie zęby i niedostępne środowisko, w którym żyły, nie dawało gwarancji na przeżycie. Wtedy zapoczątkowano ochronę w rezerwatach i udało się powstrzymać groźbę wyginięcia tego gatunku. Nawet teraz, gdy świadomość ekologiczna jest większa, dochodzi do zabijania krokodylowatych, by pozyskać bardzo drogą skórę, ale tutaj splatają się już inne aspekty życia biednych i zdeterminowanych, tylko w ten sposób mogących nakarmić swoje rodziny, tubylców.